De vernissage van de Matchbox in Gent viel letterlijk in het water. Het wisselvallige weer dat ons landje nu al enige weken dwingt om een paraplu overal mee te sleuren, leek tot een climax te komen tijdens onze opening. Liters en liters water vielen uit de hemel, ongeveer een kwartier later scheen de zon weer, nog geen 5 minuten daarna kon je de anorak weer aandoen. De Matchbox zelf was een voltreffer. Voor de eerste keer werd de box in zijn geheel gebruikt als kunstwerk op zich. Hoewel Hannelore Van Dijck en Carlos Ramirez tijdens de Tervuren editie ook al de box hadden opgevat als één grote camera obscura, zijn Conny en Nina toch nog een stapje verder gegaan. Ze hebben een volledige woonkamer gebouwd, waardoor de Matchbox een prachtige kijkdoos werd. De meeste toeschouwers durfden zelfs niet binnen wandelen omdat er tapijt was aangebracht. Er stond een zetel, een televisietoestel en een kamerplant, allemaal volledig vervaardigd uit dekenstof. Dit had Conny ons tijdens het interview al meegegeven. De muren waren behangen met werken van Nina. Het leek wel abstract expressionistisch behangpapier. Laat ons zeggen dat je dat niet meteen in de woonkamer van grootmoeder tegenkomt. Hoewel er gesproken werd over het contrast tussen het werk van beide kunstenaars, vond ik dat de samensmelting nog nooit zo groot was als bij dit duo. Het was één box, één woonkamer. Het werk van Nina was ruw, dat van Conny zacht maar die tegenstelling werd teniet gedaan door het gemeenschappelijke thema en vooral ook door de implementering van de werken binnen de box. Het concept 'thuis' zat goed in elkaar.
De attributen die Conny in dekenstof had gemaakt, waren allemaal twee dimensionaal. Dat gaf het geheel een humoristische kantje en het gevoel van een echte kijkdoos. Het deed me denken aan een werk dat je als kleuter moest maken. De opdracht luidde om een schoendoos met allerhande prentjes in te vullen. Vervolgens werd de schoendoos voorzien van een gaatje. Een kijkdoos werd geboren. Conny heeft me lichtjes nostalgisch gemaakt, denk ik.
Voor het aanvatten van de vernissage kon je eerst terecht in de galerij van Nina. Daar hield curator Pieter Vermeulen een speech. Pieter heeft me eens verteld dat hij dat graag doet. Dat vond ik opmerkelijk. De meeste mensen die ik ken vinden het de absolute hel, of zeggen dat ze het haten terwijl ze diep vanbinnen het geweldig vinden om in de kijker te staan. Pieter komt er voor uit: hij legt graag iets uit. Volgens mij is dat een kenmerk dat relatief onontbeerlijk is aan een curator.
Nina was net terug van Rusland en had zeer speciale luciferdoosjes bij die ze daar gevonden had. Het is een gedreven vrouw. Voor Matchbox heeft ze zich helemaal gestort in de wereld van de lucifers en ze is ook de eerste die de naam van het project zo letterlijk in haar werk heeft opgenomen (voor zij die geen letter Engels kunnen: matchbox betekent zoveel als luciferdoos, maar dat had je wellicht al door). Ze had ook wodka bij, of wat dacht je?
Tijdens de vernissage was er ook muziek voorzien en neen, het was geen iPod die op shuffle gezet werd, het waren zowaar disc jockey's in levende lijve. Gelukkig hadden ze een tent besteld want een plaatje draaien onder de hete zon zat er niet in.
Uiteraard was de link met het MIAT niet ver te zoeken. Conny had alles gemaakt uit dekenstof en Nina schilderde haar werken op zijdepapier door middel van de batiktechniek, een Indonesische methode om op textiel te verven. In het interview van enkele weken geleden werd al vlug duidelijk dat ze allebei een grote affectie hebben met textiel. Vandaar ook dat ze gekozen zijn door onze curator om in de voortuin van het MIAT iets te creëren. Het MIAT zelf is trouwens ook een bezoekje waard. Ze hebben een hele imposante verzameling van textielmachines en nog heel wat meer. Het gebouw is trouwens een prachtig pand.
Gedurende de Gentse Feesten zal de Matchbox open gesteld worden aan het publiek. Hopelijk zullen er minder regenachtige dagen volgen waardoor een bezoekje aan onze box, en aan het MIAT niet te vergeten, niet gepaard zal gaan met natte sokken. Laat ons hopen.
Matchbox aan het MIAT: tot 24 juli 2011
MIAT: Minnemeers 9, 9000 Gent, T +32(0)9 269 42 00, www.miat.gent.be
elke dag open van 10 tot 18 uur, behalve op maandag.
TEKST: RINGO GOMEZ JORGE
FOTO'S: ARTUR ERANOSIAN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten