Zaterdag 6 augustus om 15 uur opent de Matchbox. Hij staat opgesteld in de Cargo hangar aan Park Spoor Noord. Inderdaad, dat is waar de Zomerbar ook gelegen is. Als je moeite hebt met het vinden van onze exporuimte op wieltjes, dan stel ik voor dat je op zoek gaat naar een artificieel bos gemaakt van plastic bloemen, opgezette dieren en houten bomen. Bert Jacobs en Ali Kadhum hebben er een oerwoud van gemaakt met rondvliegende zaadcellen. Op dit moment heb je wellicht een vragende blik op je gezicht. Geen paniek. Hoe ze op dat idee gekomen zijn lees je hieronder.
+Wat gaan jullie doen?
Bert Jacobs: We gaan een tentoonstelling opbouwen die niet bepaald klassiek is. Het wordt een totaalconcept in de vorm van een installatie. Ik ben een bos aan het bouwen en Ali een zwerm spermacellen.
+Pardon? Ik zag al enkele planten opgesteld die uit hout zijn vervaardigd.
Bert: Er zullen nog bomen bijkomen, aangevuld met opgezette dieren en plastic bloemen. Kortom, verschillende reproducties van elementen die in een bos voorkomen. Het wordt één groot namaakoerwoud.
+Ali, jij gaat spermacellen maken? Verklaar je nader.
Ali Kadhum: Hahaha. Een spermacel is in feite een abstracte vorm en het staat tevens symbool voor de vruchtbaarheid. Mijn werk gaat over de eeuwige droom van vrijheid die er heerst in de Arabische wereld. Momenteel komen mensen daar in opstand voor een beter sociaal leven. Ze vechten tegen de dictatuur en pogen een nieuwe wereld te creëren.
+Je bedoelt dat het zaad voor een nieuwe maatschappij wordt verspreid?
Ali: Ik vertrek vanuit de Matchbox. Deze box geeft me het gevoel van een dode kist. De lampen - dat zijn de zaadcellen - die ik ga plaatsen komen als het ware vanuit de box en gaan omhoog het bos in.
+De matchbox is voor jou een ruimte waaruit je wil ontsnappen. Opmerkelijk is dat jullie beide volledig buiten de box werken.
Ali: Ik zal ook nog werken binnenin plaatsen. Enkele kapotte spiegels en andere zaken die rond mijn thema gebouwd zijn.
+Even recapituleren. Je gaat lampen installeren die op spermacellen lijken?
Ali: Ja. In zijn bos.
+Bert, vanwaar het idee om een bos te creëren?
Bert: Het idee is ontstaan door een samenkomst van verschillende elementen. Ik zie de Matchbox eerder als een dwangmatige en heel ondankbare ruimte waardoor het idee om buiten de box te werken al vrij vlug kwam. Daarbij zou de box in een grote hal staan. Ik bedacht dat ik iets zou moeten maken dat in proportie tot de ruimte zou zijn, anders zou het verdwijnen in deze grote hangar.
Park Spoor Noord is een mooi park maar er is geen bebossing aanwezig, alleen maar gras. Ook dat was een reden om een namaakbos te maken. Hier komt nog eens bij dat ik in mijn atelier de laatste tijd met namaaknatuur bezig ben. Ik woon in de stad en als ik natuur zie, is het vanuit de wagen en van op een afstand, of in een gereproduceerde vorm als plastic planten bij mijn grootouders. Dat allemaal tezamen zorgde voor deze installatie.
+Hoe verloopt de samenwerking?
Ali: Ik vertrek vanuit het thema van verspreiding. De zaadcellen komen uit de Matchbox naar buiten. Ze willen vrijheid voelen en ademen. Vandaar dat ik het bos van Bert er perfect bij vind passen. De lampen worden perfect in zijn werk geïntegreerd.
+Een bestuiving van het oerwoud zowaar. Hoe is de samenwerking juist tot stand gekomen?
Bert: Bij de eerste afspraak hadden we nog geen idee. Tegen de tweede afspraak liep ik met de gedachte rond om een bos te maken. Dan hebben we samen besloten om voor een installatie te gaan.
+Verliep het vlot? Jullie artistieke stijlen zijn nogal verschillend.
Bert: Tijdens het eerste gesprek zei Ali dat hij video-art wilde maken. Maar dat is een medium dat ik totaal niet ken.
+Ali, heb je al veel installaties gemaakt, want je bent een schilder?
Ali: Neen, dit is de tweede keer maar het gaat goed. Ik vind dit project allerminst gemakkelijk. We zijn allebei beeldende kunstenaars. We zijn geen muzikanten of acteurs die gewoonweg samen met elkaar kunnen spelen. We hebben elk onze eigen stijl en manier van werken. Maar het is aan het lukken.
+Wat was de aantrekkingskracht van dit project?
Bert: Ik ben in dit project gestapt voornamelijk uit nieuwsgierigheid. Ik vond het een interessant concept om twee culturen op een niet stereotype manier nader te bekijken. Wat zijn de opvattingen van Ali en welke de mijne? Ali is een stuk maatschappij-kritischer dan mij. Hierdoor begon ik te denken: hoe zit het met mijn maatschappij-kritiek? Door geconfronteerd te worden met iemand die een compleet andere achtergrond heeft, kan ik op een andere manier over mijn werk beginnen denken.
Ali: Voor mij is het een avontuur: de samenwerking met een andere kunstenaar en iets doen met de ruimte van de Matchbox. Ik vind het spannend. Ook het tentoonstellen voor veel mensen is leuk.
+Wat vinden jullie van de locatie?
Ali: De locatie is fantastisch. Het is een grote ruimte met een zeer hoog plafond.
Bert: Om buiten de Matchbox te werken biedt deze ruimte een enorm groot voordeel. Er heerst hier ook een vakantiegevoel. Ik vind dat leuk in combinatie met een artistiek project. Dat gaat goed samen. Het is vooral ook aangenaam werken.
+Laatste vraag: wat vinden jullie van elkaars werk?
Bert: De maatschappelijke onderlaag van Ali's werk is moeilijk te negeren. Wat ik in zijn werk apprecieer is dat hij er heel serieus mee omgaat en veel zin heeft voor symboliek en waarheid. Het is daarom niet moraliserend maar een soort gevoel van rechtvaardigheid steekt er wel in en dat vind ik interessant.
Ali: Ik vind het sowieso goed werk anders zou ik niet met hem willen samenwerken. Hij zit op de goede weg.
TEKST: RINGO GOMEZ JORGE
FOTO: ARTUR ERANOSIAN
