Over symboliek gesproken. Op 11 september werden alle doden van 9/11 herdacht en was het de finissage van de allerlaatste Matchbox, dichtbij de woelige zee in de haven van Oostende. Aan dramatiek geen gebrek. Wel aan klanten. Het aantal bezoekers lag iets te laag naar mijn zin. De locatie was nochtans fantastisch, de tentoonstelling van Free-State ook. Het was het perfecte moment om het havengebied te ontdekken. Natuurlijk wist ik dat deze stad een haven zou hebben, maar als je Oostende binnenrijdt ben je je daar niet bewust van. Je ziet de zee, de dijk, de hotels en ook wel een jachthaven volgestouwd met boten van mensen wiens bankrekening ruimschoots die van de staatskas overschrijdt. Nu, technisch gezien is zelfs mijn bankrekening beter gespijsd dan die van Uncle Sam, want ik sta niet in het rood voor een paar miljard. Maar goed, de nobelen genieten op stuurboord hunner zeilschip van de zon en ik werd verrast door de haven die compleet verdoken aan de andere kant ligt.
Vrijstaat O. heeft er een zeer propere tentoonstelling neergezet. Alle jonge kunstenaars die je moet kennen hadden er hun werk staan wat van goede hersenen betuigt. De Matchbox stond er mooi op het binnenplein van een havengebouw - de vorige bestemming er van is mij geheel onbekend. Binnenin de Matchbox kon je het audiovisueel verhaal aanschouwen van Kristin Rogghe en Guy Kabeya Muya. Later op de dag hebben onze kunstenaars, zoals aangekondigd, ook nog deelgenomen aan een debat over het thema van Open Monumentendag: conflict.
Matchbox is bij deze afgelopen. Het voelt even vreemd als de dag dat moeder besluit om de kerstboom weer op te vouwen en in een grote kartonnen doos op te bergen. Einde Kerstmis, einde Matchbox. Het project was in maart begonnen, nu zijn we halverwege september. Het is een lange spurt geweest. Maar goed, we gaan niet melig worden en met tranende ogen lachen bij de smakelijke herinneringen van het project. We zijn volwassen dieren, altijd scherp, altijd gefocust.
Op iedere locatie is er een foto getrokken van de witte kunstdoos. Het lijkt me een goede afsluiter om ze even op en rijtje onder elkaar te zetten. Bekijk ze nogmaals met deze soundtrack erbij.
TEKST: RINGO GOMEZ-JORGE
FOTO'S: ARTUR ERANOSIAN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten